ျပံဳးနုိင္၏၊ လုပ္ၾကံသူကုိ သိခြင့္ရ၍၀မ္းသာရေသာ္လည္း သြားေလသူ
မိဖုရားေခါင္ၾကီးကို သတိယလိုက္ျပန္ေတာ့ ၀မ္းနည္းသြားရျပန္၏၊ အကယ္၍မိဘုရားေခါင္ႀကီးသာ ရွိေနလွ်င္ရန္သူကုိ မိေသာ္လည္း
သိေသာ္လည္းရန္ကုိရန္ခ်င္း မတုန္႕လ်င္းနွင့္ ဟု ဓမၼလမ္းညႊန္ခ်က္မ်ားေသခ်ာေပါက္ေပးေနေပလိမ့္ဦးမည္။ ယခုေတာ့..ေၾသာ္ မိဖုရာေခါင္ႀကီး
အစီအစဥ္ကိုး၊ဒါေၾကာင့္လည္းမိဖုရားေခါင္ႀကီးကုိသိပ္ခ်စ္ျပိီးသိပ္အားကိုး
ေနရတာေပါ့။ဒီကေရွ႕ဆုိဘာပဲလုပ္လုပ္မိဖုရားေခါင္ႀကီးရဲ႕အႀကံဥာဏ္
ကိုပဲေမာင္ေတာ္ယူရေတာ့မွာေပါ့။အခုလည္းေမာင္ေတာ္ဘုရင္မင္းႀကီး
ကိုခ်စ္တဲ့ျမတ္နုိးတဲ့ေမာင္ေတာ္ဘုရင္မင္းႀကီးအက်ဳိးကို အျမဲလုိလားသူ
ျဖစ္တဲ့ေဟာဒိီကမိဖုရားေခါင္ႀကီးကုိ အထူးဆု ထုိက္ထုိက္တန္တန္
ခ်ီးျမွင့္မယ္၊မိဖုရားေခါင္ႀကိီးကိုသာမကေဆြေတာ္မ်ဳိးေတာ္မွန္သမွ်ကုိ
လည္း ထုိက္ထုိက္တန္တန္ေမာင္ေတာ္ ခ်ီးျမွင့္ခ်င္တယ္၊
ဒါေၾကာင့္မိဖုရားေခါင္ႀကီးရဲ႕ေဆြမ်ိဳးမွန္သမွ်အကုန္ေခၚခဲ့ပါ၊
မာဂ႑ိီမိဖုရားႀကိီးသည္၀မ္းသာလြန္း၍မ်က္ရည္မ်ားေတာင္က်ေနေပ၏၊
သူ႔အေနျဖင့္၀မ္းသာမ်က္ရည္ျဖစ္၏၊သုိ႔ေသာ္မၾကာခင္ယင္းမ်က္ရည္
တုိ႔သည္၀မ္းအနည္းရဆုံးမ်က္ရည္စက္မ်ားအျဖစ္ေျပာင္းလြဲသြားမည္ကုိ
တုိ႔သည္၀မ္းအနည္းရဆုံးမ်က္ရည္စက္မ်ားအျဖစ္ေျပာင္းလြဲသြားမည္ကုိ
သူမသိရွာေလတကား) နန္းေတာ္ထဲ၌မိဖုရားေခါင္ႀကီးမာဂ႑ီနွင့္
ေဆြေတာ္မ်ိဳးေတာ္မ်ား ေအာင္ပြဲခံေပ်ာ္ရႊင္ေနၾက၏ပန္းနံ႔သာအ၀တ္ အစားအေသာက္ရတနာလုိအပ္တာမွန္သမွ် ဘုရင္မင္းႀကီးက
မလုိရေအာင္“ျဖည့္ဆည္းေပး”ေန၏၊ ေဆြမ်ဳိးမေတာ္သူမ်ားလည္း..ယင္းျမင္ကြင္းကုိျမင္ေတြ႔ရေသာအခါအားက်လာ၏၊ေဆြမ်ိဳးေတာ္စပ္သူ
မဟုတ္ပါပဲသူတုိ႔လည္းမိဖုရားေခါင္ႀကီးမာဂ႑ိီ၏ ေဆြမ်ဳိးမ်ားပါဟု
ဆုိင္ရာလာဘ္ထုိး၍ ေဆြမ်ိဳးအမည္ခံကာ ေအာင္ပဲြ ေပ်ာ္ပြဲပါ၀င္ဆင္ႏႊဲ
ေနၾက၏၊ သူတုိ႔ အေပ်ာ္ႀကီး ေပ်ာ္ေနၾက၏၊ထုိအခ်ိန္ဘုရင္မင္းႀကီးသည္
“ထင္မွတ္မထားေသာ အမိန္႔ေတာ္တစ္ခု”ခ်မွတ္လုိက္ေလ၏၊
မာဂ႑ီနွင့္တစ္ကြ ေဆြမ်ိဳးအားလုံးကုိ တစ္ေယာက္မက်န္ ဖမ္းခ်ဳပ္ေစ၊ တစ္ခ်က္လြတ္ အမိန္႔ေတာ္။မိဖုရားႀကီး ထိတ္လန္႔သြား၏ ေပ်ာ္ခဲ့သမွ် အေပ်ာ္မွန္သမွ်သည္ ၾကက္ေပ်ာက္ငွက္ေပ်ာက္ ေပ်ာက္ကုန္ေတာ့၏ ေမာင္ေတာ္ နွမေတာ္ကုိ“ၾကည္စားေနတာ”လား ေမာင္ေတာ္မင္းႀကီး
ဘုရာ့၊ ဥေတနဘုရင္မင္းႀကီးသည္ မခ်ိျပဳံး ျပဳံးလုိက္၏၊
ၾကည္စားေနတာမဟုတ္ဘူး မာဂ႑ီ“ေၾကကြဲေနတာဘုရင္မင္းႀကီး၏
အသံသည္ ေဒါသေၾကာင့္ ဟိန္းထြက္ေန၏။အစထဲကမိဖုရားေခါင္ႀကီး
လက္ခ်က္ျဖစ္မယ္ဆုိတာ ေမာင္ေတာ္ သိျပီးသား ခန္႔မွန္းျပီးသား၊
မိဖုရားၾကီးက သာမာ၀တီအေပၚ ေမာင္ေတာ္အထင္အၿမင္လြဲမွားေအာင္
လုပ္ၾကံဖန္တီးမႈအတိတ္က အရိပ္ ရွိေနတယ္ေလ) ဒါေပမဲ့
လက္ပူးလက္ၾကပ္ သက္ေသ အေထာက္အထားနွင့္ သိခ်င္လုိ႔ ဖမ္းခ်င္လုိ႔ ပရိယာယ္ဆင္ေနတာ မိဖုရားႀကီးကမရိပ္မိပဲကုိး၊ မိဖုရားေခါင္ႀကီး သာမာ၀တီဟာ အဆင္းေရာ အခ်င္းေရာ ျပည့္စုံတဲ့ မိဖုရားေခါင္ႀကီးျဖစ္တယ္၊သူဟာ အဆင္းလွေပမဲ့ မာန္မတက္ဘူး၊ အာဏာရွိေပမဲ့ မေမာက္မာဘူး၊ ခ်မ္းသာေပမဲ့ မေမာ္ၾကြားဘူး၊သခင္ျဖစ္ေပမဲ့ငယ္သားရံေရႊေတာ္ေတြအေပၚအၾကင္နာမမဲ့ဘူး၊
သူ႕နွလံုးသားမွာ ခႏၱီ ေမတၱာ အၾကင္နာ တရားေတြသာ
အျမဲတန္းကိန္းေနတယ္ေလ၊
အဲဒီလုိ ေကာင္းျခင္းဂုဏ္နွင့္ ျပည့္စုံေနတဲ့ မိဖုရားေခါင္ႀကီးကို အသင္
မိဖုရားကနန္းမေဆာင္ႀကီးနွင့္ အတူ ရက္ရက္စက္စက္ အေပါက္ပိတ္
မီးရႈိ႕ေသေစခဲ့တယ္ေလ၊မိဖုရားေခါင္ႀကီးသာမာ၀တိီိကိုရႈိ႕လုိက္တဲ့မီးဟာ
ေမာင္ေတာ္ဘုရင္မင္းရဲ႕နွလုံးသားထိေလာင္ျမိဳက္နုိင္တယ္္ဆုိတာ
မိဖုရားႀကီးမသိဘူးလား မတြက္မိဘူးလား။ေမာင္ေတာ္ကိုအမွန္တကယ္
ခ်စ္ျမတ္နုိးတယ္ဆုိရင္ေမာင္ေတာ္ခ်စ္တဲ့သူအားလုံးကို ခ်စ္နုိင္ရမွာေပါ့။
ခုေတာ့.အာဏာသားမ်ားသည္မိဖုရားႀကီးနွင့္တကြ အားလုံးကို
ဖမ္းဆီးလုိက္ေလျပီ၊မိဖုရားႀကီး၏ မ်က္၀န္း၌မ်က္ရည့္မ်ား စိုေနေတာ့၏
၀မ္းသာမႈေနရာ ၀မ္းနည္းမႈက ၀င္ေရာက္ ေနရာယူေနေလျပီ၊ ဘုရင္
မင္းႀကီး၏စီရင္ခ်က္ကိုေစာင့္စားေနရုံမွတစ္ပါးသူဘာမွမတတ္နုိင္ေတာ့။
ဘုရင္မင္းႀကီးသည္အမိန္႔ေတာ္ ခ်မွတ္လုိက္၏၊ မာဂ႑ီမွတစ္ပါး
သူ႔ေဆြေတာ္မ်ိဳးေတာ္အားလုံးကုိ ခါးေလာက္နက္ေသာ တြင္းထဲ၌ ထုိင္ေစကာေျမျမႈပ္.ထုိ႔ေနာက္အေပၚမွေကာက္ရုိးမ်ားဖုံးအုပ္ကာမီးရႈိ႕ေစ
ျပီးလွ်င္ သံထြန္သြားျဖင့္အားလုံးကုိ အပုိင္းအပုိင္းျပတ္ေအာင္တစ္စစီ
တစ္စစီျဖစ္ေအာင္ ထြန္ယက္ေစ။မာဂ႑ီအတြက္သီးသန္႔အမိန္႔ေတာ္
မာဂ႑ီသည္ အားငယ္စြာ နားစြင့္ေနရွာ၏မိိဖုရားေခါင္ႀကီးျဖစ္ခဲ့ဘူးသူမုိ႔
သက္ညွာေသာအားျဖင့္သူ႔ကိုေတာ့စီရင္ခ်က္ခ်လိမ့္မည္ဟုေတြးေနမွိ၏
သို႕ေသာ္...မာဂ႑ီ၏ ခႏၶာကိုယ္ ဆူျဖိဳးေသာအရပ္မွအသားမ်ားကိုဓားထက္ထက္ျဖင့္ ပါးပါးလွီးယူကာမီးဖုိေပၚတင္ ဆီအုိးကင္း၌ ထည့္ကာ
မု႔ံေၾကာ္သလုိ“ေၾကာ္”ေစ၊ယင္းအသားေၾကာ္မ်ားကုိမာဂ႑ီကုိျပန္ေႀကြး
ေစ..တစ္ခ်က္လြတ္ အမိန္႔ေတာ္၊(ဘုရင္မင္းႀကီသည္သာမာ၀တီအေပၚ
အခ်စ္ၾကီး၍ လုပ္ၾကံသူမာဂ႑ီအေပၚ အမုန္းႀကီးသြားျခင္းျဖစ္၏)
မာဂ႑ီသည္လုံး၀ထင္မထားေသာအမိန္႔ေတာ္ကိုၾကားလုိက္ရေသာအခါတုန္လႈပ္သြား၏ အသားမ်ားပင္ဆပ္ဆပ္တုန္လာ၏၊ထုိစဥ္မွာပင္
လက္မရြံအာဏာသားမ်ားသည္မာဂ႑ီကုိၾကမ္းတမ္းစြာ
ဆြဲငင္သြားၾက၏၊ထုိ႔ေနာက္ေတာ့….။
ရဟန္းေတာ္မ်ားသည္ ဓမၼသဘင္၌သာမာ၀တီကဲ့သုိ႔ အျပစ္ကင္း၍
ဓမၼကိန္းေသာ အမ်ဳိးသမီးတစ္ေယာက္ မီးေလာင္၍ေသဆုံးရျခင္းသည္
မသင့္ေတာ္ဟု ေၿပာဆိုေနၾက၏တစ္ခ်ိဳ႕ရဟန္းေတာ္မ်ားက သနားၾက၏ တစ္ခ်ိဳ႕ရဟန္းေတာ္မ်ားက“သံေ၀ဂ”ျဖစ္ေတာ္မူၾက၏။
ထုိအခ်ိန္ရွင္ေတာ္ျမတ္ဘုရား ၾကြလာေတာ္မူ၍“ဘာစကားမ်ား” မသင့္ေတာ္ဟု ေၿပာဆိုေနၾက၏တစ္ခ်ိဳ႕ရဟန္းေတာ္မ်ားက သနားၾက၏ တစ္ခ်ိဳ႕ရဟန္းေတာ္မ်ားက“သံေ၀ဂ”ျဖစ္ေတာ္မူၾက၏။
ေၿပာေနၾကတာလဲ ဟု(စကားစရန္အတြက္)ေမးေတာ္မူလိုက္၏။
ရဟန္းေတာ္မ်ားကသာမ၀တီကဲ့သုိ႔သဒၶါတရားနွင့္ျပည့္စုံ၍ဓမၼကိန္းေသာ
အမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္ယခုကဲ့သုိ႔ မီးေလာင္၍ေသဆုံးရျခင္းသည္
မသင့္ေတာ္ဟု ေျပာဆုိေနၾကပါသည္ဘုရားဟု ေလွ်ာက္ထားၾက၏၊
ထုိုအခါ...ရွင္ေတာ္ျမတ္ဘုရားက.. ဤဘ၀တစ္ခုတည္းကြက္ၾကည့္လွ်င္
ေတာ့မသင့္ေတာ္ဟုထင္နုိင္စရာရွိ၏၊သို႔ေသာ္သံသရာကသူတုိ႔ျပဳခဲ့ေသာ
“ကံ”အေၾကာင္းတရားျပန္ၾကည့္လွ်င္သူတုိ႔ဝဋ္ေၾကြးေပးဆပ္ရၿခင္းျဖစ္၏
ဟုမိန္႔ေတာ္မူ၏၊သတၱ၀ါတုိ႔သည္သံသရာက်င္လည္စဥ္ကာလ
အတြင္းေကာင္းမႈမ်ားကုိျပဳခဲ့ၾကသလုိမေကာင္းမႈမ်ား ၿပဳခဲ့ၾကသည္လည္း
“ကံ”အေၾကာင္းတရားျပန္ၾကည့္လွ်င္သူတုိ႔ဝဋ္ေၾကြးေပးဆပ္ရၿခင္းျဖစ္၏
ဟုမိန္႔ေတာ္မူ၏၊သတၱ၀ါတုိ႔သည္သံသရာက်င္လည္စဥ္ကာလ
အတြင္းေကာင္းမႈမ်ားကုိျပဳခဲ့ၾကသလုိမေကာင္းမႈမ်ား ၿပဳခဲ့ၾကသည္လည္း
ရွိခဲ့ၾက၏၊ထုိ႔ေၾကာင့္ သံသရာ က်င္လည္သူ မွန္သမွ်သည္“ခ်မ္းသာ
ဆင္းရဲ”ခံစားၾကရစျမဲျဖစ္၏၊မဟာကရုဏာရွင္ရွင္ေတာ္ျမတ္ဘုရားသည္
ရဟန္းေတာ္မ်ားအား သူ႔တုိ႔၏ဘ၀ေနာက္ေၾကာင္း(အတိတ္က အရိပ္)
ကိုျပန္ေျပာင္း ေဟာျပေတာ္မူ၏၊
ဗာရာဏသီျပည္ ျဗဟၼဒတ္မင္းထီးနန္းစုိးစံစဥ္က ျဖစ္၏ဘုရင္မင္းႀကီး၏
ပင့္ေလွ်ာက္ခ်က္အရပေစၥကဗုဒၶအရွင္ျမတ္(၈)ပါးတုိ႔သည္
မင္းနန္းေတာ္သုိ႔ အျမဲဆြမ္းဘုဥ္းေပးၾကြေတာ္မူ၏ ၊မိဖုရားနွင့္ရံေရႊေတာ္
ငါးရာတုိ႔ကဂရုစိုက္၍ဆြမ္းေဘာဇဥ္မ်ားျပင္ဆင္ဆက္ကပ္လွဴဒါန္းၾကရ၏၊
တစ္ေန႔ ပေစၥကဗုဒၶါအရွင္ျမတ္-၇-ပါးတုိ႔သည္ မိမိတုိ႔ အျမဲသတင္းသုံးရာ
ဟိမ၀ႏ ၱာသုိ႔ ျပန္ၾကြေတာ္မူၾက၏၊ ပေစၥကဗုဒၶအရွင္ျမတ္တစ္ပါးသည္ ျမစ္ကမ္းနေဘး“ျခဳံပုတ္”တစ္ခု၌ ၀င္ေရာက္သီတင္းသုံးလွ်က္
“စ်ာန္သမာပါတ္”၀င္စားေတာ္ မူေန၏၊ျဗဟၼဒတ္မင္းႀကီးသည္
ပေစၥကဗုဒၶါအရွင္ျမတ္မ်ား ျပန္ၾကြသြားၾကျပီးျဖစ္၍ မိဖုရားအျခံအရံ
ငါးရာကို ေခၚ၍ ျမစ္ထဲ၌“ေရပက္တမ္း”ကစားၾက၏၊ မိဖုရားမ်ားသည္
အခ်ိန္လည္းၾကာ ခ်မ္းလွျပီလည္းျဖစ္၍ ျမစ္ကမ္းေပၚသို႔ တက္၍
အေအးဒါဏ္ကာကြယ္ရန္မီးဖုိဖို႔ ထင္းေျခာက္ မ်က္ေျခာက္မ်ားကို
ဟုိဟုိ ဒီဒီ ၾကည့္ရႈရွာေဖြၾက၏၊ ထုိအခါ ျမစ္ေျခာက္ျခဳံပုတ္တစ္ခု
ျမင္ေတ႔ြရ၍အေအးဒါဏ္ကာကြယ္ရန္“မီးရိႈ႕”လုိက္ၾက၏။
မ်က္ေျခာက္မ်ား မီးေလာင္ျပီးေသာအခါ အရွင္ပေစၥကဗုဒၶါအရွင္ျမတ္ကုိ မီးေလာင္ျပင္ထဲ“ဘြားကနဲ”ေတြ႔ျမင္ရေတာ့၏၊ ထုိအခါ သူတုိ႔
ေၾကာက္လန္႔သြားၾက၏၊မင္းႀကီးမ်ား ဒီကိစၥ အကယ္၍သိသြားလွ်င္
.. သူတုိ႔ ဆက္မေတြး၀ံ့ၾက၊ အေၾကာက္လြန္၍ သူတုိ႔အားလံုး
“မလုပ္သင့္သည္ကုိ လုပ္လုိက္ၾက၏၊”၊ ထင္းေျခာက္မ်ား ထပ္ရွာ၍
အရွင္ျမတ္အေပၚသို႔ စုပုံလုိက္ၾက၏၊အရွင္ျမတ္ကုိ အျမစ္ျပတ္မီးရႈိ႕
လုိက္ၾကျခင္းျဖစ္၏၊ ထုိ႔ေနာက္ သူတုိ႔ ထြက္ခြါသြားၾကေတာ့၏၊
“ကံ- ဟူသည္မွာ ေစတနာကို ေခၚဆုိျခင္းျဖစ္၏၊ ...သူတုိ႔ပထမ
ျမက္ေျခာက္ျခံဳပုတ္ထင္ကာမီးရိႈ႕စဥ္ကေစတနာမပါ၍“ကံ”မေျမာက္ေပ၊
သို႔ေသာ္ ပေစၥဗုဒၶါအရွင္ျမတ္ကိုျမင္ေတြ႔ေသာအခါ မိမိတုိ႔ကုိ ဘုရင္
မင္းႀကီးကျပစ္ဒါဏ္စိီရင္မည့္အေရးေမွ်ာ္ေတြးေၾကာက္လန္႔ကာ
မီးေလာင္ေစလုိေသာေစတနာျခင့္ ေၾကာင့္ၾကစိုက္၍
အားထုတ္မိျခင္းေၾကာင့္“ကံ”ေျမာက္သြားေလေတာ့၏၊
သမာပါတ္၀င္စားစဥ္ကာလအတြင္း ထင္းအစည္းေပါင္း တစ္သိန္းမွ်
မီးတင္ရႈ႔ိ႕ေသာ္လည္းအရွင္ျမတ္ကိုအခုိးမွ်ေတာင္ဟပ္နုိင္မည္မဟုတ္ေပ၊
(ဤသည္မွာ သမာပါတ္၏ ထူးျခားမႈ စြမ္းရည္ပင္ျဖစ္၏၊)
ပေစၥကဗုဒၶါအရွင္ျမတ္သည္-၇- ရက္ေျမာက္ေသာေန႔၌ သမာပါတ္မွ ထေတာ္မူ၍ခ်မ္းသာစြာပင္(ဟိမ၀ႏ ၱာသုိ႔) ၾကြသြားေတာ္မူေလ၏၊မိဖုရားနွင့္အျခံအရံအမ်ိဳးသမီးငါးရာတုိ႔သည္ ထုိေစတနာပါေသာ
“အကုသုိလ္ကံ”တရားကုိ ျပဳမွားခဲ့ျခင္းေၾကာင့္ အႏွစ္တစ္သိန္း
ငရဲ၌ ခံစားၾကရ၏၊ ငရဲမွလြတ္လာေသာအခါ ကံၾကြင္း အေနအားျဖင့္
ဘ၀ငါးရာမီးေဘးသင့္၍ ဘ၀ကူးၾကရ၏၊ ဤသည္မွာသူတုိ႔ျပဳခဲ့ေသာ
အတိတ္က အကုသုိလ္ကံပင္ျဖစ္၏ မ်က္ျမင္အားျဖင့္ သာမာ၀တီ
မိဖုရားေခါင္ႀကီးႏွင့္ရံေရႊေတာ္ငါးရာတုိ႔ကုိ မာဂ႑ီမိဖုရားႀကီးက
မီးရိႈ႕သည္ဟု ျမင္ရ၏၊ သူတုိ႔သည္ ဘ၀၏“ဓါးစာခံ”အျဖစ္ ၾကား၀င္
သရုပ္ေဆာင္လုိက္ၾကရျခင္း ျဖစ္၏၊အမွန္အားျဖင့္ သာမာ၀တီတုိ႔၏
အတိတ္က ျပဳခဲ့ေသာ“အကုသုိလ္ကံၾကမၼာ၏”၀ဋ္ေၾကြးကိုသူတုိ႔
ျပန္လည္ေပးဆပ္ရျခင္းသာ ျဖစ္ပါ၏၊၀ဋ္ေႀကြးၾကမၼာဟူသည္
ေျပး၍ လြတ္ရုိးထုံးစံ မရွိေခ်တကား
ျပီးပါျပီ။ ေကာင္းသစ္
No comments:
Post a Comment