ေရွးေခတ္ရွင္ဘုရင္မ်ားသည္ေတာကစားထြက္ေလ့ရွိ၏၊ေတာကစား
ထြက္ရာ၌ရည္ရြယ္ခ်က္ရွိ၏၊ ေတာထဲ၌ ခုိေအာင္းေနေသာ လူဆုိးမ်ားကုိ ေျခာက္လွန္႔သည့္သေဘာလဲပါ၏၊အျမဲတန္းနန္းေတာ္ထဲ၌ေနရ၍စိတ္၏
ထြက္ရာ၌ရည္ရြယ္ခ်က္ရွိ၏၊ ေတာထဲ၌ ခုိေအာင္းေနေသာ လူဆုိးမ်ားကုိ ေျခာက္လွန္႔သည့္သေဘာလဲပါ၏၊အျမဲတန္းနန္းေတာ္ထဲ၌ေနရ၍စိတ္၏
ထြက္ေပါက္အျဖစ္ စိတ္မြန္းၾကပ္မႈကိုေျဖေဖ်ာက္ရန္လည္းပါ၏။
သားေကာင္မ်ားကို အထူးအားျဖင့္သမင္မ်ားကို ကုိယ္တုိင္လုိက္၍ စားသံုးရန္လည္းပါ၏၊ေရွးေခတ္တစ္ခ်ဳိ႕ရွင္ဘုရင္မ်ားသမင္သားစြဲလမ္း
ကာထိီးနန္းစြန္႔၍ေတာထဲမွာပင္အသားကင္စားကာအေနၾကာလာေသာ
အခါလူစင္စစ္က လူ႔ျပိတၱာအျဖစ္ေျပာင္းလဲသြားသည္လည္းရွိ၏။တစ္ခ်ိဳ႕
ရွင္ဘုရင္မ်ားေတာကစားမၾကာမၾကာထြက္ေသာေၾကာင့္
အလုပ္ပ်က္သၿဖင့္သမင္မ်ားကိုျခံခပ္ကာရွင္ဘုရင္အတြက္သီးသန္႔
သမင္ျခံလုပ္ေပးၾကရသည္လည္းရွိခဲ့၏။ရွင္ဘုရင္မ်ားေတာကစား
ထြက္မႈႏွင့္ပါတ္သက္၍ျမန္မာ့နယ္ပယ္၌ေရႊသမင္ ဘယ္ကထြက္
မင္းၾကီးတာက ထြက္ဟူေသာစကားပုံတစ္ခုပင္က်န္ခဲ့၏။
ဥေတနမင္းသည္လည္းရွင္ဘုရင္တစ္ပါးေပမုိ႔ ေတာကစားသည့္
အစဥ္အလာကုိ ဆက္လက္က်င့္သုံးေန၏၊ သုိ႔ေသာ္ သူကေတာ့ သားသမင္လုိက္ရန္မဟုတ္မိဖုရားေခါင္ႀကီး“သာမာ၀တီ”၏ ေမတၱာရပ္ခံထားခ်က္အရ သားသမင္မ်ားကုိမသတ္ျဖတ္ေတာ့၊
ေတာ၏ သဘာ၀အလွကုိ ရႈစားရင္းေလေျပေလညွင္းခံရင္းႏွင့္ေတာထဲ၌ ခုိေအာင္းေနထုိင္တတ္သည့္လူဆုိးမ်ားကုိေျခာက္လွန္႔သည့္ အေန
အားျဖင့္သာ ေတာစားထြက္လာျခင္းျဖစ္၏သို႔ေသာ္ ယေန႔ ေတာကစား ထြက္လာရသည္မွာခါတုိင္းနွင့္မတူေျခလွမ္းမ်ားေလးလံေနသလို
ထင္ရ၏၊စိတ္ထဲမွာ တထင့္ထင့္ ျဖစ္ေနသလုိခံစားေနရ၏
ထင္ရ၏၊စိတ္ထဲမွာ တထင့္ထင့္ ျဖစ္ေနသလုိခံစားေနရ၏
“သာမာ၀တီ”၊သူသည္ ဘုရင္မင္းႀကီး ခ်စ္ျမတ္ႏုိးေသာ သိမ္ေမြ႔ႏူးညံျပီး
သစၥာေမတၱာ အၾကင္နာတရားနွင့္ ျပည့္စုံေသာ မိဖုရားေခါင္ႀကီးျဖစ္၏။
ဘုရားမွတစ္ပါး ကုိးကြယ္ရာ မရွာေတာ့ေသာ ေသာတာပန္အရိယာ
သူေတာ္စင္မႀကီးလည္းျဖစ္၏။မိဖုရားေခါင္ႀကိီးသည္သလြန္
ေညာင္ေစာင္းထက္၌ ေလွ်ာင္းေနရင္းအိုနာေသကြဲ ေရွာင္မလြဲ ကံပဲ
သင့္ကိုစီမံမည္ ဟူေသာဘုရားရွင္ေဟာေတာ္မူသည့္“အဘိဏွသုတၱန္”
ေညာင္ေစာင္းထက္၌ ေလွ်ာင္းေနရင္းအိုနာေသကြဲ ေရွာင္မလြဲ ကံပဲ
သင့္ကိုစီမံမည္ ဟူေသာဘုရားရွင္ေဟာေတာ္မူသည့္“အဘိဏွသုတၱန္”
တရားကုိ နွလုံးသြင္းဆင္ျခင္ေန၏။သခင္မ သခင္မ.. ဟုိ… ဟုိ..
အထိတ္တလန္႔နွင့္ ဘာျဖစ္လာတာလဲ သစၥ၀တီ၊စကားေရွ႕ဆက္ မေျပာနုိင္ပဲအထိတ္တလန္႔ျဖစ္ေနသည့္သူ၏အပါးေတာ္သစၥာရွင္မေလး
ကို မိဖုရားေခါင္ႀကီး ေမးခြန္းထုတ္လုိက္ျခင္းျဖစ္၏။ ဟို ဟို
သခင္မစံျမန္းေနတဲ့ နန္းေတာ္တုိင္ေတြကို မာဂ႑ီရဲ႕ ဦးေလးက ဆီေတြရႊဲေနတဲ့ အ၀တ္ေတြႏွင့္လုိက္ျပီး ရစ္ပတ္ခ်ည္ေနွာင္ေနတယ္
အဲဒါသခင္မလုိက္ၾကည့္ပါအုံး၊သာမာ၀တီမိဖုရားႀကီးနွင့္ရံေရႊေတာ္မ်ား
အဲဒါသခင္မလုိက္ၾကည့္ပါအုံး၊သာမာ၀တီမိဖုရားႀကီးနွင့္ရံေရႊေတာ္မ်ား
ဆင္းလာၾက၏၊ဦးေလးႀကီး ဘာျဖစ္လုိ႔ နန္းေတာ္တုိင္ေတြကုိ ဆီရႊဲေနတဲ့ အ၀တ္ေတြႏွင့္ရစ္ပတ္ခ်ည္ေႏွာင္ေနတာလဲ၊ ေၾသာ္.. ဟုတ္ကဲ့ပါ မိဖုရားေခါင္ႀကီး ဘုရင္မင္းႀကီး အမိန္႔ေတာ္အရ ဤကဲ့သုိ႔ျပဳလုပ္ရျခင္းပါ၊
(အမွန္အားၿဖင့္ ဘုရင္ၾကီး၏ အမိန့္ေတာ္မဟုတ္ သူ႕တူမ မိဖုရားေခါင္ၾကီး မာဂ႑ီ၏ မရိုးသားသည့္ ေစခိုင္းခ်က္ ၿဖစ္၏)
ဘုရင္မင္းႀကီးကနန္းေတာ္တုိင္ေတြေရရွည္ခုိင္ခန္႔ဖုိ႔ စီမံျခင္း
ျဖစ္နုိင္ပါတယ္၊အခ်ိန္မီလုပ္ငန္းေလးတြင္က်ယ္ေအာင္လုပ္ရမွာမုိ႔
မိဖုရားေခါင္ႀကီးအေပၚခဏစံေနေတာမူပါအုံး.သာမာ၀တီ
မိဖုရားေခါင္ႀကီးနွင့္ရံေရႊေတာ္မ်ားအေပၚထပ္စံျမန္းရာသုိ႔ ျပန္
တက္သြားၾက၏၊
မိဖုရားေခါင္ႀကီးနွင့္ရံေရႊေတာ္မ်ားအေပၚထပ္စံျမန္းရာသုိ႔ ျပန္
တက္သြားၾက၏၊
ထုိအခါ မာဂ႑ီ၏ဦးေလးသည္ တံခါးအားလုံးကုိအျပင္မွခ်က္ခ်လို္က္၏၊
စိတ္ခ်ရေအာင္ အျပင္ကသစ္သားပါ ထပ္ရုိုက္လုိက္ေသး၏
သူတုိ႔အားလုံး ေအာက္ဆင္း၍မရေတာ့၊ေျပးေပါက္ထြက္ေပါက္မရွိေတာ့။
ထုိအခါ ေအာက္ေျခမွစ၍ နန္းေတာ္ႀကီးကို မီးရိႈ႕လုိက္ေလေတာ့၏။
နန္းမေဆာင္အေပၚထပ္သုိ႔မီးခိုးမ်ားလွိမ့္၍လွိမ့္၍ တက္လာ၏။
အေပၚထပ္ရွိမိဖုရားေခါင္ႀကီးနွင့္တကြရံေရႊေတာ္မ်ားေခ်ာင္း
တဟြတ္ဟြတ္ဆုိးကုန္ေတာ့၏၊ မီးခုိးမႈိင္းရုိက္၍ မ်က္ရည္မ်ားပင္ ေ၀လာေပျပိီ။ဘာမွသဲကြဲစြာမျမင္ရေတာ့။ထုိအခ်ိန္သဲသဲကြဲကြဲ
စကားသံ ေပၚထြက္လာသည္ကို ရံေရႊေတာ္အားလုံးၾကားေနရ၏၊
မိဖုရားေခါင္ႀကီး၏ တည္ျငိမ္ေသာအသံျဖစ္၏၊(သံသရာတစ္ေလွ်ာက္လံုး ငါတို႕က်င္လည္ခဲ့ရေသာ ဘဝေတြမနည္းေတာ့ ။ဤကဲ့သို႕မီးေလာင္၍
ေသဆံုးခဲ့ရေသာ ဘဝမ်ားကို ရွင္ေတာ္ဘုရား၏ သဗၺညဳတဥာဏ္ေတာ္ၿဖင့္ၾကည့္လွ်င္ပင္ ဆံုးနုိင္မည္မဟုတ္ေခ်၊ မေမ့မေလ်ာ့ မိမိတရားကိုသာ နွလံုးသြင္း ဆင္ၿခင္ေနၾကပါ၊ ငါတို႕ကိုမီးရွိဳ႕သူ မာဂ႑ီ မိဖုရားၾကီးနွင့္ သူ႕အသိုင္း၀ိုင္းအေပၚလည္း ေဒါသ“အမ်က္“တရား မၿဖစ္ေစၾကနဲ႕ နန္းေတာ္ၾကီးကို တပ္မက္တဲ့ ေလာဘ(အမက္)တရားလည္း မၿဖစ္ေစၾကနဲ႕၊ ငါတို႕ဒီေလာက္
ေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္ေနၾကပါလွ်က္ ဘာၿဖစ္လို႕ ဒီလိုအၿဖစ္မ်ိဳး
အၿဖစ္ဆိုးၾကံဳရတာပါလိမ့္လို႕ အေတြး ေတြးတဲ့ေမာဟ (အဖ်က္)
တရားလည္း မၿဖစ္ပြားေစၾကနဲ့၊ၿပဳသူအသစ္ၿဖစ္သူအေဟာင္း
ထံုးေဟာင္းစကားရွိ၏၊ ငါတို႕တစ္ေတြဝဋ္ေၾကြးရွိ၍ဆပ္ေနရသည္ဟု
မွတ္ၾကပါ၊ဤအခ်ိန္သည္တရားမွတစ္ပါးအားကိုးရာမရွိ၊မိမိတရားကိုသာ
ေစ့ေစ့စပ္စပ္ စူးစူးစိုက္စိုက္အားထုပ္ၾကပါ
မိမိတရားကိုသာေစ့ေစ့စပ္စပ္
စူးစူးစုိက္စုိက္အားထုတ္ၾကပါ”
သာမာ၀တီမိဖုရားေခါင္ႀကီးသည္မိမိ၏ရံေရႊေတာ္မ်ားကို“ဓမၼလမ္းညႊန္”
ေပးျပီးျပီးမုိ႔ မီးအရွိန္ေၾကာင့္ ခံစားေနရသည့္ေ၀ဒနာကုိပင္အရႈခံအျဖစ္
(ေ၀ဒနာနုပႆနာသတိပ႒ာန္ကုိ)စူးစူးစုိက္စုိက္သတိခ်ပ္ အသိကပ္
ရႈမွတ္ေနေလေတာ့၏။ က်န္ရံေရႊေတာ္မ်ားသည္လည္းေ၀ဒနာကုိပင္
အေသအခ်ာရႈမွတ္ေနၾက၏ပကတိမီးေတာက္မီးလွ်ံတုိ႔သည္သူတုိ႔၏
ကုိယ္ခႏၶာကုိေလာင္ျမိဳက္ေန၏၊သူတုိ႔သည္ေလာဘ ေဒါသ
ေမာဟ မာနစသည့္ ကိေလသာမီးေတာက္မီးလွ်ံတုိ႔ကုိ
ေ၀ဒနာႏုပႆနာသတိပ႒ာန္ေရစင္ျဖင့္ ညွိမ္းသတ္ေနၾက၏၊ အခ်ိဳ႔႕ သကဒါဂါမ္တည္သြားၾက၏ တစ္ခ်ိဳ႕ေတာ့ အနာဂါမ္အဆင့္ထိ
ေရာက္သြားၾက၏ေပါက္ေရာက္သြားၾက၏။ပကတိမီးေတာက္မီးလွ်ံ
ၾကားမွကိေလသာမီးေတာက္မီးလွ့်ံတုိ႔ကုိ ျငိမ္းေအာင္ ညွိမ္းသတ္သည့္ အတုယူဖြယ္စံထားဖြယ္အမ်ိဳးသမီးမ်ားေပတကား။
ၾကားမွကိေလသာမီးေတာက္မီးလွ့်ံတုိ႔ကုိ ျငိမ္းေအာင္ ညွိမ္းသတ္သည့္ အတုယူဖြယ္စံထားဖြယ္အမ်ိဳးသမီးမ်ားေပတကား။
ဥေတနဘုရင္ႀကီးသည္အရိပ္ေကာင္းေသာေညာင္ပင္ရိပ္၌ခဏ
နားေနခ်ိန္ျဖစ္၏၊ထုိအခ်ိန္နန္းတြင္းမွထူးျခားသတင္းပုိ႔ခန္႔အပ္ထားေသာ
အေထာက္ေတာ္သည္္ ျမင္းကုိ ဒုန္းစုိင္းလွ်က္ဘုရင္မင္းႀကီးရွိရာသုိ႔
အေျပး လာေန၏၊ ဘုရင္မင္းႀကီး ျမင္ေနရ၏နန္းေတာ္၌တစ္ခုခုေတာ့
ျဖစ္ေနျပီးဟု ဘုရင္မင္းႀကီးတြက္လုိ္က္၏အေထာက္ေတာ္သည္
ဘုရင္မင္းႀကီးကို ဒူးေထာက္ ခစားလွ်က္“သတ္လွ်င္ လည္းေသ
ထားလွ်င္လည္းေနရပါမည္”အရွင္မင္းႀကီး၊ ကြ်န္ေတာ္မ်ိဳးတုိ႔၏
ေပါ့ဆမႈေၾကာင့္ ဘုရင္မင္းႀကီးျမတ္နုိးေတာ္မူေသာ မိဖုရားေခါင္ႀကီး သာမာ၀တီရဲ႕ နန္းမေဆာင္တစ္ခုလုံး မီးဟုန္းဟုန္း ေတာက္ေနပါတယ္ အရွင္မင္းႀကီး”ဘာ?..ဥေတနဘုရင္မင္းႀကီး၏ ႏႈတ္မွထြက္လာေသာ က်ယ္ေလာင္ေသာအသံႀကီးျဖစ္၏၊အမတ္ႀကီးမ်ား၀န္ႀကီးမ်ား
စစ္သည္ေတာ္မ်ား အားလုံးၾကားလုိက္၏။သူတုိ႔ ၾကားသည္ မွာ“ဘာ”တစ္ခြန္းတည္းသာျဖစ္၏သုိ႔ေသာ္ ဘုရင္ၾကီး၏ နွလုံးသားထဲမွာ ပဲ့တင့္သံကဲ့သုိ႔“ဘာ”ဟူေသာစကားသည္ ဆင့္ကဲ ဆင့္ကဲ ၾကားေနရေတာ့၏ဘုရင္မင္းႀကီးသည္ နန္းေတာ္သို႔အျမန္ျပန္လာခဲ့၏၊
အျမန္ဆုံးကိုအျမင့္ဆုံးထိတင္ကာ ျပန္လာခဲ့ျခင္းျဖစ္၏သုိ႔ေသာ္မမွီေတာ့၊
သာမာ၀တိီကို ကယ္တယ္ဖုိ႔မမီေတာ့၊နန္းမေဆာင္တစ္ခုလုံး ျပာပုံဘ၀ ေရာက္သြားေပျပီ၊ သို႔ေသာ္ မီးခုိမ်ားေတာ့တလူလူ ထြက္ေနေသး၏၊
နန္းမေဆာင္ ျပာပုံထဲမွ သူ၏ခ်စ္လွစြာ ျမတ္နုိးလွစြာေသာ သစၥာရွင္
ေမတၱာရွင္ အၾကင္နာရွင္ ဓမၼမိခင္(သာမာ၀တီ၏ေက်းဇူးေၾကာင့္ ဗုဒၶ ဘုရားရွင္ကုိ ကိုးကြယ္ဆည္းကပ္လာသည့္ဘုရင္ျဖစ္၏)သာမာ၀တီ မိဖုရားေခါင္ႀကီး၏ပုံရိပ္လႊာ ထုိ႔ေနာက္ သူတုိ႔သခင္မအေပၚ အျမဲ
သစၥာရွိၾကေသာေကာင္းတူဆုိးဖက္ရံေရႊေတာ္ငါးရာတုိ႔၏ပုံရိပ္လႊာမ်ား
သည္ တရိပ္ရိပ္ေပၚလာေတာ့၏၊“သူတုိ႔ ဘယ္ေလာက္ေတာင္ ခံစားလုိက္ရမလဲ”ေတြးရင္းပင္ ၾကက္သီးထစရာတုန္လႈပ္စရာျဖစ္လာ၏
ေတြးေလ ေဆြးေလ ေဆြးေလ ေသာကမီးလွ်ံေတြ ေတာက္ေလ ေသာကမီးေတာက္ေလ ႏွလုံးေသြးဆူေလ. နွလုံးေသြးဆူလာေလ.....။
“သံေယာဇဥ္. ေသာက. ထုိမွတဆင့္ေဒါသ ေဒါမနႆ ပရိေဒ၀. ဥပါယာသစသည့္မီးေတာက္မီးလွ်ံတုိ႔သည္ဘုရင္ဥေတန၏နလုံးသားကို
စတင္ေလာင္ျမိဳက္ေနေပျပိီ။သာမာ၀တီကိုရႈိ႕ေသာမီးသည္ဘုရင္ဥေတန
ကုိပါကူးစက္ေလာင္ျမိဳက္ေနေခ်ျပီးတကား..။သုိ႔ေသာ္ဘုရင္ဥေတနသည္
ျဖစ္ေပၚလာသည့္ ေသာက ေဒါသကုိ သူတပါးမသိေအာင္ ျမိဳသိပ္ထား၏၊ ဖုံးဖိထား၏၊ အပူရုပ္ကုိ ဟန္လုပ္ေနရ၏၊ေဘးမွသာမန္ ၾကည့္လွ်င္
ဘုရင္ဥေတနသည္တည္ျငိမ္ေနသူဟုထင္ရ၏သို႔ေသာ္အတြင္း
နွလုံးသားမွာကားေယာက္ယက္ခပ္ေန၏ဤသုိ႔နွင့္အေနာက္ေတာင္စြယ္
ေနမင္းႀကီး ကြယ္သြားေလျပီ၊သုိ႔ေသာ္ဘုရင္ ဥေတန၏နွလုံးသားမွာ ေလာင္ျမိဳက္ေနေသာ ေသာကမီးကား ပ်ယ္၍မသြားေသးေပ၊ တေျမ့ေျမ့ ေလာင္ျမိဳက္ေနဆဲပင္ ျဖစ္ေန၏ .....ဤသုိ႔ျဖင့္ပင္ …(ဆက္ရန္)
ေကာင္းသစ္
No comments:
Post a Comment